Driftbuien horen bij de normale ontwikkeling van kinderen. Het is een grote stap naar zelfstandigheid.
Een driftbui is vaak frustratie. Het kind wil iets, maar het lukt niet. Of het gaat niet zoals hij het wil. Het ene kind heeft meer temperament en dus meer driftbuien dan de ander.
Baby’s
Er zijn baby’s die erg overspoeld raken door hun boosheid. Dit zien we bij baby’s die weinig geduld hebben of zich snel vervelen. Zij zijn vaak gefrustreerd omdat ze het niet snel genoeg gaat, ze willen snel groot worden, en zitten zichzelf daarbij in de weg.
Dreumesen
Met de dreumesleeftijd (1-2 jaar) zijn kinderen lichamelijk meer onafhankelijk. Ze kunnen zich verplaatsen en dus wegkruipen of weglopen van de ouder. Tussen 1-2 jaar leert het kind het woordje ‘nee’ en vindt dat reuze interessant. Zij zeggen bij alles wat je vraagt ‘nee’, ook al bedoelen ze ‘ja’. Hun woordenschat is nog te klein om precies te benoemen wat ze bedoelen. Ook kunnen ze zich gaan verzetten, maar leggen zich er nog snel bij neer. Dit wordt ook wel pre-peuterpuberteit genoemd. Hier krijgen we alvast een voorbode voor wat er komen gaat.
Peuters
Vanaf ongeveer 2 jaar ontstaat er een emotionele en lichamelijke onafhankelijkheid. Ze ontdekken naast hun lichamelijke afstand tegenover opvoeders, ook hun emotionele afstand. Ze zien dat ze een ander wezen zijn dan hun ouders en ontwikkelen een eigen identiteit. Ineens merken ze dat ze iets anders kunnen doen dan wat ouders van ze vragen en durven nu volop tegen de wensen van de ouder in te gaan. Ze krijgen een eigen wil.
De peuterpuberteit is dan ook een drukke periode voor zowel de ouder als kind. Voor de ouder is het vaak erg wennen. Het afhankelijke kind, die graag dichtbij je wilde zijn, distantieert zich en het opvoeden gaat nu echt beginnen.
Peuters gaan graag hun eigen gang en willen dingen zelf doen en beslissen. Zo leren ze hoe de wereld in elkaar steekt. Veel van wat je peuter zelf wil doen en beslissen kan hij nog helemaal niet, dat frustreert. Ze worden boos op zichzelf, omdat ze zelfstandig willen zijn, maar dat nog niet altijd durven.
Het ene kind zal een grotere drang hebben om het ‘zelluf’ te doen dan de ander.
Het kind raakt bovendien verwart door de achtbaan van emoties die ze voelen en krijgen daardoor stemmingswisselingen. Het ene moment zijn ze heel blij zijn en het volgende moment liggen ze op de grond en willen niet meer lopen. Dit maakt ze onzeker en bang. Ook zijn ze bang om zich los te maken van hun ouder. Een deel wil veilig klein blijven. Ze zijn in strijd met hun ouders, maar ook met zichzelf. Dat is angstig, spannend en frustrerend.
Kleuters
Vanaf 4 jaar nemen de driftbuien drastisch af. Kleuters zijn al taalvaardiger en kunnen beter hun emoties benoemen. Ook hier ligt het aan het temperament van het kind hoe vaak driftbuien nog voorkomen.
Als kinderen heel boos zijn is het vooral boosheid op de buitenwereld. School en vriendschappen bijvoorbeeld. Je kan kinderen nu beter leren hoe met boosheid om te gaan en dat het niet de bedoeling is dat je schopt en slaat. Tevens zijn ze op deze leeftijd zich meer bewust van de wereld om hen heen en zullen niet meer in de supermarkt op de grond gaan liggen schreeuwen, zoals peuters dat kunnen doen.
Tips
- Steunen – biedt veiligheid door de gevoelens van uw kind te erkennen en te benoemen, te kijken en luisteren naar uw kind.
- Stimuleren – prijs uw kind, geef uw kind de ruimte om zelf dingen te proberen en geef hen de kans te iets van u te leren.
- Sturen – biedt duidelijkheid door (een aantal) grenzen te stellen en kies voor een positieve insteek.
- Pick your battles – Is het de moeite waard om in discussie te gaan of niet?
Voor meer tips hoe om te gaan met driftbuien van uw kind staan wij als pedagogisch medewerkers voor u klaar!
